Η ταινία που γυρίστηκε με βάση το βιβλίο, από τον γνωστό σκηνοθέτη Πήτερ Μπρουκ, το 1979, ακολουθεί τον Γκουρτζίεφ στα ταξίδια του στην Κεντρική Ασία και ξετυλίγει όλη τη διαδρομή του για την απόκτηση της πραγματικής γνώσης. Η ταινία βραβεύτηκε το 1979 στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου. Για τον Πήτερ Μπρουκ ο Γκουρτζίεφ ήταν η σπουδαιότερη προσωπικότητα του 20ου αιώνα.
Ξετυλίγονται οι αναμνήσεις του Γκουρτζίεφ, σχετικά με διάφορους «αξιόλογους ανθρώπους» που έχει συναντήσει, ξεκινώντας με τον πατέρα του. Οι συναντήσεις περιλαμβάνουν τον Αρμένιο ιερέα Pogossian, το φίλο του Soloviev, τον Πρίγκιπα Lubovedsky, έναν Ρώσο πρίγκιπα με μεταφυσικά ενδιαφέροντα, και άλλους. Ο Γκουρτζίεφ αφηγείται τα κατορθώματά τους, ενώ παράλληλα ξετυλίγει τις προσωπικότητες αυτών των εκπληκτικών μορφών.
Κατά τη διάρκεια της περιγραφής των χαρακτήρων, ο Γκουρτζίεφ εντάσσει τις ιστορίες τους στην ιστορία των δικών του ταξιδιών και σε μια συνολική αφήγηση, στην οποία τους βάζει να συνεργάζονται για τον εντοπισμό πνευματικών κειμένων. Αποκαλεί αυτή την ομάδα "Αναζητητές της Αλήθειας". Οι περισσότεροι από αυτούς βρίσκουν όντως την «αλήθεια», στη μορφή κάποιου πνευματικού πεπρωμένου. Εκείνος, ανακαλύπτει ένα χάρτη της Αιγύπτου «προ-άμμου» και τα αποδεικτικά στοιχεία της Αδελφότητας Sarmound, φερόμενη ως φύλακα της αρχαίας σοφίας, που χρονολογείται τεσσεράμισι χιλιάδες χρόνια πριν. Ανεβαίνει στα Ιμαλάια, ακολουθεί το Νείλο και οδηγείται με κλειστά μάτια σε ένα μυστηριώδες μοναστήρι. Στις συναντήσεις του με δερβίσηδες, μοναχούς και φακίρηδες, ο Γκουρτζίεφ αποκτά τη σοφία που επιζητεί.
Η βασική του άποψη είναι ότι οι άνθρωποι ζουν τη ζωή τους κοιμισμένοι, χωρίς καμία αίσθηση του εαυτού τους και ως εκ τούτου συμπεριφέρονται σαν μηχανές.
Μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα στην εποχή του, ο Γκουρτζίεφ ενέπνευσε βαθιά αγάπη και πίστη στους μαθητές του, αλλά δέχτηκε εμπαιγμό από τους σκεπτικιστές.
Ένα έργο, πλημμυρισμένο από μια συναρπαστική αίσθηση του τι σημαίνει να ζει κανείς στο έπακρο, με συνείδηση, με σκοπό, με την καρδιά.